پاسخ پیوست دوم بخش دوم-آیین حق
خُلق کریم -آیین حق
به رغم آنکه تو به زورگویى و آزاردلى مبادرت ورزیدى ، ما براى تو و هر انسان
دیگرى ، درشتى و پرخاش را نمى پسندیم ؛ به ویژه آنکه خود را در جایگاه یک دعوتگر نشاندهاى ؛ زیرا سزامندت این نیست که نخستین مخالفِ این سخن خداى
متعال باشى که فرمود :
« ادْعُ إِلَى سَبِیلِ رَبِّکَ بِالْحِکْمَةِ وَالْمَوْعِظَةِ الْحَسَنَةِ وَجَادِلْهُم بِالَّتِی هِیَأَحْسَنُ » ؛ ۱
با حکمت و اندرز نیک به راه پروردگارت فراخوان ، و به نیکوترین شیوه با آنان مجادله کن .چنان که خداى سبحان ، پیامبر بزرگش را به خُلق کریم ستود و فرمود :
پاسخ پیوست اول بخش دوم -آیین حق
استدلال ۲ – وجوب طاعت اولوا الأمر … و عصمت آنها-آیین حق
به آیه ۵۹ سوره نساء استدلال کردید و گفتید که خداى متعال به ردّ مسائل اختلافى به اولوا الأمر امر نمى کند ؛ زیرا آنان معصوم (و مصون از خطا) نیستند ،گرچه خدا بر آنان منّت نهاده و قدرتشان داده است تا دین را به پا دارند و از ما خواسته آنان را فرمان بریم . پس عقیده شیعه باطل است که به لزوم عصمتِ «اولوا الأمر» قائل اند و امامانِ خود را صاحبانِ امر مى دانند …پاسخ جواب این استدلال ، با توجّه به امور زیر ، روشن مى شود :۱ . مردم نمى توانند بى واسطه به خدا مراجعه کنند تا خدا عهده دار کارشان شود و به درگیرى آنها پایان بخشد.پس از شهادتِ پیامبر صلى الله علیه وآله نیز رجوع به آن حضرت براى زُدودنِ دشمنى ها ، امکانپذیر نمى باشد .۲ . این آیه ، به زمان حیاتِ پیامبر صلى الله علیه وآله اختصاص ندارد ؛ زیرا در زمان زنده بودنِ آن حضرت ، رجوع به شخصِ دیگر معنا نداشت .۳ . نزاع و اختلاف ، بعد از پیامبر صلى الله علیه وآله روى داد و همواره درگیرى ها پیش مى آید و باید مرجعى براى حلّ این اختلافاتِ دینى و عقیدتى و … باشد.
شما گفتید: قرآن، چیزهایى را که بر سرِ آنها اختلاف هست ،