بایگانی برچسب: وضو

منصور و وضو- اختلاف در وضوچرا؟

منصور و وضو- اختلاف در وضوچرا؟

از داود رَقِّى  نقل شده که گفت :بر امام صادق  علیه ‏السلام در آمدم ، گفتم : فدایت شوم ! اَعضاى  وضو راچند بار باید شست ؟فرمود : خدا یک بار را واجب ساخت ، پیامبر  صلى ‏الله‏ علیه ‏و‏آله  به جهت ضعفِ مردم ، یک بار دیگر بر آن افزود ، هرکه آنها را سه باربشوید وضویش باطل است .در این میان ، داود بن زُرْبى  آمد و همین سؤال را از امام پرسید ،امام  علیه‏ السلام فرمود : باید هریک از اعضا را سه بار بشوید ، و به کمتر از آن ، نمازى  از وى  پذیرفته نیست .داود مى ‏گوید : بدنم به لرزه افتاد ، و مى ‏خواست افکار شیطانى به ذهنم آید که امام  علیه ‏السلام تغییر رنگ چهره و حالت مرا دریافت وفرمود : اى  داود ، آرام باش ! این ، همان پوشاندن عقیده [ تقیه ]است و در غیر این صورت سر را به باد دادن !از نزد آن حضرت بیرون آمدیم . منزل ابن زربى  کنار باغ منصور بود . به وى  خبر داده بودند که او رافضى  است و با جعفربن محمّد آمد و شد دارد .منصور گفت : من به وضوى  جعفر بن محمّد آگاهم ، اگر چون او وضو بگیرد ، این سخن برایم ثابت مى ‏شود و او را خواهم کشت .

ادامه‌ی خواندن

چرا وضویى نو ؟- اختلاف در وضوچرا؟

چرا وضویى نو ؟- اختلاف در وضوچرا؟

عوامل تربیتى  و روانى  و سیاسى  و اجتماعى  گوناگونى  عثمان را به ابداعِ وضوئى  نو برانگیخت ؛ تا جایى  که به سه بار شستن اعضا گرایش یابد وسپس به شستن سر و پا ـ به جاى  مسح ـ حکم کند . بعضى  از آن عوامل چنین ‏اند :۱ . عثمان خود را سزاوار قانون‏گذارى  مى ‏دانست و شأنِ خویش را ازابوبکر و عُمَر کمتر نمى ‏دید ، چرا براى  آن دو فتوا جایز باشد و براى  او نه ؟با اینکه همه جزو مکتب اجتهاد و رأى ‏اند و هر کدامشان خلیفه پیامبر به شمارمى ‏آیند !۲ . وى  به ظواهر دینى  سخت چسبیده بود . هنگام ساخت مسجد النبى  ،وى  یک خشت حمل مى ‏کرد و آن را از خود دور نگه مى ‏داشت ، و آن گاه که خشت را مى ‏گذاشت ، دستانش را فُوت مى ‏کرد و به جامه ‏اش مى نگر یست (که کثیف نشده باشد) اگر گردى  بر آن نشسته بود ، فُوت مى ‏کرد . همه اینهابدان جهت بود که وى  نسبت به نظافت وسواس داشت .[۱]در حالى  که عمّار با وجودِ ضعف بدنى  ،دو خشت را بر دوش حمل مى ‏کرد .عثمان هر روز غُسل مى ‏کرد[۲] ، هنگام وضو پاسخ سلام مؤمن رانمى ‏گفت[۳] و خود بیان مى ‏داشت که از زمانِ بیعت با رسول خدا ، به آلتش دست نکشیده است .

ادامه‌ی خواندن

عثمان و اجتهاد- اختلاف در وضوچرا؟

عثمان و اجتهاد- اختلاف در وضوچرا؟

در کشاکش این رویدادها و قبضه امور به وسیله جریان اجتهاد و رأى  ،زمینه ‏اى  برایشان فر اهم آمد تا سیره ابوبکر و عُمَر را در کنار کتاب خدا و سنّت پیامبر ـ به عنوان رکن سوّم شریعت ـ مطرح سازند . و بعد از عُمَر بر هرکس که عهده‏ دار خلافت شود شرط کردند که به این قاعده برآمده از اجتهادشان پاى ‏بند باشد .عثمان آن را پذیرفت و امام على   علیه ‏السلام با شدّت تمام از قبول این شرط(عمل به سیره شیخین) سرباز زد ؛ زیرا پذیرش  آن به معناى ِ دست کشیدن ازمکتب تعبّد محض ، و عضویّت در گروه اجتهاد و رأى  بود .پیداست که عبدالرحمن بن عوف با این شرط ، مى ‏خواست عثمان را به عمل ، طبقِ اجتهاداتِ  شیخین مُلزم سازد و دائره شرعیّت اجتهاد را به آن دومنحصر سازد ، لیکن واقعیّتى  که پس از آن خود را نمایاند بر خلافِ خواسته ابوبکر و عمر و ابن‏عوف شد ؛ چراکه اندیشه اجتهاد ـ به خودى  خود ـ چهارچوب مشخصى  را برنمى ‏تافت .

ادامه‌ی خواندن

تعبّد و مُتعبِّدان- اختلاف در وضوچرا؟

تعبّد و مُتعبِّدان- اختلاف در وضوچرا؟

قرآن و سنّت پیامبر  صلى  ‏الله‏ علیه‏ و‏آله  چند دستگى   را نمى  پذیرند ، بلکه آمده‏ اند تا این باورِ جاهلى   را بزدایند . خداى  سبحان بارها در قرآن با شیوه‏ هاى   گوناگون ،بر وجوب پیروى   از پیامبر درس ناخوانده ، تأکید مى  ‏ورزد ؛ مانند :« مَن یُطِعِ الرَّسُولَ فَقَدْ أَطَاعَ اللَّهَ » ؛[۱]هرکه از پیامبر فرمان برَد ، از خدا اطاعت کرده است .« وَمَن یُطِعِ اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَیَخْشَ اللَّهَ وَیَتَّقْهِ فَأُولئِکَ هُمُ الْفَائِزُونَ » ؛[۲]هرکس از خدا و پیامبرش اطاعت کند و خشیتِ خدا را داشته باشد و از او بترسد ، از رستگاران است .« یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا أَطِیعُوا اللَّهَ وَأَطِیعُواالرَّسُولَ وَلاَ تُبْطِلُواأَعْمَالَکُمْ » ؛[۳]اى   کسانى   که ایمان آورده‏ اید ، از خدا اطاعت کنید و پیامبر را فرمان برید ،و اعمالتان را باطل نسازید .« إِنَّمَا کَانَ قَوْلَ الْمُؤْمِنِینَ إِذَا دُعُوا إِلَى   اللَّهِ وَرَسُولِهِ لِیَحْکُمَ بَیْنَهُمْ أَن یَقُولُوا سَمِعْنا وَأَطَعْنَا وَأُولئِکَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ » ؛[۴]سخنِ مؤمنان هنگامى   که سوى   خدا و رسولش خوانده شوند تا میان آنهاحکم کند تنها این است که بگویند : «شنیدیم و فرمان بریم» و اینان‏ اندکه رستگارند .« وَمَا کَانَ لِمُؤْمِنٍ وَلاَ مُؤْمِنَةٍ إِذَا قَضَى   اللَّهُ وَرَسُولُهُ أَمْراً أَن یَکُونَ لَهُمُ الْخِیَرَةُ مِنْ أَمْرِهِمْ وَمَن یَعْصِ اللَّهَ وَرَسُولَهُ فَقَدْ ضَلَّ ضَلاَلاً مُّبِیناً » ؛[۵]هیچ مرد و زن مؤمنى   را نسزد که آن گاه که خدا و رسولش در امرى  حکم کند ، براى   خویش حقّ اختیار قائل شود ؛ و هرکس خدا و رسولِ اورا عصیان ورزد ، در گمراهى   آشکار است .

ادامه‌ی خواندن

مقدمه کتاب – اختلاف در وضوچرا؟

مقدمه کتاب – اختلاف در وضوچرا؟

نویسنده :سیّد على  شهرستانى
ترجمه:بخش فرهنگى  مؤسسه حضرت امام هادى(ع)

مقدمه

مؤلف بیست سالِ پیش نظریه جدید خود را پیرامون مسئله وضو
ارائه کرد . شیوه نویى  که در پیش گرفت ، وضو را از چهار جنبه تاریخى  ،روایى  ، قرآنى  و لغوى  ، و اصولى  وامى ‏کاوید . دریچه‏ هاى  تازه به روى ِپژوهندگانِ فقه مقارن مى ‏گشود . از یک بحث تاریخى  ، تا یک واژه‏ شناسى ، از یک شأن نزولِ آیه‏ اى  قرآنى  تا جست وجویى  اصولى  و …همه را به کار مى ‏بست تا این رویکردِ جدید را به محققان بشناساند که البته مورد توجه و قبول بزرگانى  چند نیز قرار گرفت . باور استاد سید على شهر ستانى  این است که اختلاف در وضو ، به عهدِ خلیفه سوم ، عثمان پدید آمد .و این باور را در حدّ توان با دقت هرچه تمام‏تر بررسى  کرده ‏اند و البته شایسته است خواننده صبر و حوصله خویش را به کار بندد و در صورت امکان ، دیگر اثر استاد را با عنوان «با اندیشوران مسلمان» مطالعه کند تازمینه لازم براى  این قبیل پژوهش‏ها را در خود فراهم آورد .به هر حال و براساس این دیدگاه باید دانست که مسلمان پس از رسول خداصلى ‏الله ‏علیه ‏و‏آله  به دو گروه تقسیم شدند و هر کدام روش و مبناى  ویژه خود رادر پیش گرفتند . 

ادامه‌ی خواندن