بحث‏هاى مقدماتى -پژوهشی درباره اذان

اذان نغمه وحى  است در آسمان دنیا که ، مؤذن آن را در اوقات معیّنى  ـ از شب و
روز ـ بر زبان مى ‏آورد ، و بندگان را به عبادت خداى  بزرگ فرا مى ‏خواند ، حقیقت جاوید را باز مى ‏گوید ، و حقایق دین حنیف را آشکار و با صراحت اعلان مى ‏کند ؛ ویادآور مى ‏شود که زمان مناجات با پروردگار و حضور در پیش‏گاه او فرا رسیده است جمله ‏هاى  اذان شعور و عواطف انسان را برمى ‏انگیزاند ، روح او را با آفریدگارى پیوند مى ‏دهد که بازگشت همه چیز به سوى  اوست .اذان نام‏ هاى  مبارکى  است که از لبان مؤمنان برون مى ‏تراود ، و بر ایمانشان مى ‏افزاید و ستیزه‏ جویى  و زیان‏کارى  کافران را دو چندان مى ‏سازد .اذان دعوتى  است از سوى  خداى  رحمان که ، اولیائش را به طاعت و رحمت ومغفرت فرا مى ‏خواند؛ اذان نداى  فرشتگان آسمان است وسُرود مؤمنان تا روز قیامت .هنوز نداى  مؤذن براى  نماز ظهر و عصر در جان‏هاست که غروب و سایه شب فرا مى ‏رسد ، و در این هنگام بانگى  از مآذن برمى ‏خیزد که : ادامه‌ی خواندن ←