شیعه کیست – ازعید الزهرا س چه مى‏ دانید؟

اهداء :

این اثر شریف را هدیه مى ‏کنم به پیشگاه مقدّس گل نرجس ، یوسف زهرا ، منتقم خون حسین سالار شهیدان کربلا ،حضرت ولى  عصر حجة بن الحسن المهدى عجّل اللّه‏ تعالى  فرجه الشریف باشد که نگاهى  به لطف نموده و از پرتو نگاه زیبایش دین ودنیا وآخرت شیعیان جدّش آباد واصلاح گردد.و قلوب ما را آنچنان تسخیر کند که از تمام دنیا و آنچه در اوست هیچ حظ و بهره ‏اى  جز دیدار چهره زیباى  اونخواسته و جز انتظار فرجش از خداى  منّان چیزى نخواهیم . که همه خوبى ‏ها و نیکى ‏ها و برکات وزیبائى ‏ها تنها در ظهور و حضور حضرتش میسّرخواهد گردید بدون تردید إن شاء اللّه‏ .بأبی أنت واُمّی ونفسی وأهلی ومالی یابن الحسن .سیّد ابن السیّد

مظهر اجلال خدا

علّت غائى  بر کون و مکان دانى  کیست ؟

سبب خلقت پیدا و نهان دانى  کیست ؟

جان پنهان شده در جسم جهان دانى  کیست ؟

نقطه دائره رفعت و شأن دانى  کیست ؟

فاطمه مظهر اجلال خدا جلّ جلال

(صغیر اصفهانى )

نور دل و دیده پیمبر زهراست

ام الحسنین و کفو حیدر زهراست

آن خیر کثیر را که از فرط کمال

ایزد ستود و خواند کوثر زهراست

(شاهرخى  «جذبه»)

سخنى  با محبّان اهل البیت علیهم السلام عزیزان من اگر به دست آوردن گنج سختى ‏ها و مرارت‏هادارد و تا آن سختى ‏ها و تلخى ‏ها تحمّل نشود به گنج و آن گوهرمقصود نمى ‏توان دست یافت ، دستیابى  به گنج‏هاى  معنوى  نیزعارى  و خالى  از مرارت و تلخى  نیست .کدام گنج و کدام گوهر ارزشمندتر از دست‏یابى  به فضائل وارزش‏هاى  گرانبهاى  حرمت این روز (نهم ربیع الأوّل) ؟روزى  که پیغمبر بزرگ اسلام از خدا حرمتش را براى  ابدمسئلت نموده و آن را تکریم فرموده است .آیا مى ‏شود خود را پیرو پیغمبر گرامى  اسلام دانست و سیره و روش او را نادیده گرفت .در لابلاى  صفحات این کتاب مى ‏خوانید که چگونه پیغمبر
گرامى  اسلام از پروردگار عظیم الشأن تقاضاى  حرمت و برترى
این روز را نموده و تأکید مى ‏فرماید که این نگهدارى  حرمت سنّت و سیره‏اى  شود براى  امّت آن حضرت در همه اعصار وقرون .آیا پیغمبر گرامى  اسلام نمى ‏دانست که تابعان و رهروان
شیطان صفت فرعون زمانش در این قرون و اعصارى  که مازندگى  مى ‏کنیم نیز وجود داشته و حضور دارند .پیغمبر گرامى  اسلامى  شخصیّتى  است که خداوند جلیل درقرآن کریم درباره او فرموده است : « وَمَا یَنْطِقُ عَنِ الْهَوى  »او از روى  هوى  و هوس خویش حرفى  نزده و نطق و حدیثى نمى ‏گوید ، « إِنْ هُوَ إِلاَّ وَحْیٌ یُوحى  » این نیست مگر آنکه هرآنچه او مى ‏گوید وحى  است که از جانب پروردگارش به اورسیده است .آیا در خلال این حدیث طولانى  جائى  از تقیّه دیده یا توصیه شده است ؟لازم نیست که هیاهو و جنجال ایجاد کنید بلکه ملاحظه کنید چگونه مى ‏توانید با عنایت به مضامین این حدیث شریف در آن جشن بزرگ وعید آل محمّد ، عیداللّه‏ الاکبر وعید الزهراشرکت کرده و در شاد نمودن اهل البیت و معذّب قرار دادندشمنان رسول اللّه‏ صلّى  اللّه‏ علیه وآله وسلّم براى  خود سهمى ایجاد کنید .بعید نیست که کوتاهى  از احیاء و زنده نگه داشتن آنچه که پیغمبر گرامى اسلام از آن به عنوان عید بزرگ مؤمنین و سنّت و سیره یاد مى ‏کند موجب محرومیّت از عنایات خاصّه پروردگار و پیغمبر گرامى ‏اش و اهل بیت پاک او گردد .بر شما باد به احیاء و بزرگداشت این روز بزرگ و با عظمت که غدیر دوم اسلام است .به امید جلب رضاى  پروردگار با توفیقِ تعظیمِ این روز براى همه دوستان اهل البیت علیهم السلام .

سیّد ابن السیّد

شیعه کیست ؟

نقل شده است :شِیعَتُنا مِنّا خُلِقُوا مِن فضلِ طِینَتا وَعُجّنوا بِماءِوِلایَتِنَا یَفْرَحونَ لِفَرَحِنا وَیَحْزَنونَ لِحُزْنِنا .شیعیان ما از ما هستند ، خلق کرده است خداى  متعال آنان رااز زیادى ِ گل ما ، و عجین و همراه نموده است خداى  متعال آنان را به آب و برکت ولایت و دوستى  ما ، شاد و مسرور مى ‏شوند به شادى  و سرور ما و محزون و نالان مى ‏شوند در حزن و اندوه ما .عبارات فوق گویاى  این مطلب است که ، شیعیان کسانى ‏اندکه در مقابل حوادث تلخ و شیرین زندگى  اهل البیت بى ‏تفاوت نبوده و به راستى  هرآنچه را که براى  خاندان نبوّت و ولایت اتّفاق بیفتد اعم از سرور و شادمانى  و حزن و غم و اندوه درهمه ‏جا و در همه‏ حال خود را همراه نشاط و سرور و غم و اندوه آنان دیده و از دل و جان با همه وجود حسّ مى ‏کنند آنچه را که به آنها گذشته است .طبعاً اگر در عاشورا و امثال آن بر سینه و بر سر مى ‏زنند وخون گریه مى ‏کنند در روزهاى  سرور و شادمانى  اهل البیت مانند نهم ربیع الأوّل عید الزهراء ، عید اللّه‏ الأکبر ، غدیر دوم ،فطر دوم روز سرور فاطمه شاد و مسرور بوده و به احترام فرموده پیغمبر گرامى  اسلام این روز را عید مى ‏دانند و همراه باسائر موالیان و دوستان اهل البیت علیهم السلام در شادى  آنان شرکت مى ‏کنند .در تأیید سخن فوق و در حدیثى  شیوا و موزون از امام هشتم حضرت ثامن الحجج على  بن موسى  الرضا علیه آلاف التحیّة والثناء ، آمده است که به یکى  از اصحاب خود فرموده ‏اند :اى  پسر شبیب ، اگر خوشحال مى ‏کند تو را اینکه در آخرت همراه با ما ، در درجات بالاى  از بهشت پروردگار باشى  ، لازم است که در حزن و اندوه ما غمگین و محزون بوده و در شادى  و سرور ما شادمان و مسرور باشى  . و بر تو فرض و واجب است به اینکه دائماً در دوستى  و محبّت ما باقى  بمانى  . اى  پسر شبیب ، بدان و آگاه باش اگر شخصى  به سنگ بى ‏روحى  دوستى  نموده و به او عشق ورزد خداى  متعال روز قیامت آن سنگ را به همراه او محشور خواهد نمود .از بیان شیواى  حضرت رضا علیه السلام در این حدیث شریف چنین برداشت مى ‏شود که :شیعه و بالاخره کسى  که ادّعاى  پیروى  و دوستى  و محبّت اهل البیت علیهم السلام را دارد الزاماً مى ‏بایست در غم‏ها و غصّه ‏ها و آنچه که اهل بیت نبوّت را به اندوه مى ‏اندازد محزون و در نشاط و سرور و آنچه را که اهل بیت عصمت و طهارت علیهم الصلواة والسلام را به شادى  شادمانى  مى ‏اندازد مسرور وشادمان باشد اگر چنین بود روز قیامت مى ‏تواند متوقّع حشر ومصاحبت با اهل بیت پیغمبر صلّى  اللّه‏ علیه وآله وسلّم دردرجات بالاى  از بهشت باشد .و در حدیثى  دیگر از امام صادق علیه السلام نقل شده است که :شیعتُنا جزوٌ منّا ، شیعیان ما جزئى  از ما هستند . خلقوا من فضل طینتنا ، خلق شده‏ اند آنان از زیادى  گل ما . یسؤهم مایسوئنا ، ناراحت مى ‏کند آنها را آنچه را که ناراحت مى ‏کند ومى ‏رنجاند ما را . ویسرّهم ما یسرّنا ، خوشحال مى ‏کند آنان راآنچه را که خوشحال مى ‏کند ما را .نهایتاً اینکه شیعیان ما هرگز در برابر شادى  و غم مابى ‏تفاوت نبوده و غم ما را غم خود و شادى  ما را شادى  خودمى ‏دانند .آنها در بهشت همراه و همدم ما خواهند بود همانگونه که در دنیا از ما جدا نبوده‏ اند .