بایگانی ماهیانه: بهمن ۱۳۹۲

مقدمه کتاب -پژوهشی درباره اذان

مقدمه کتاب -پژوهشی درباره اذان

تألیف    استاد سیّد على  شهرستانى
 ترجمه             سیّد هادى  حسینى
بخش فرهنگى  مؤسسه       حضرت امام هادى  علیه الصلوة والسلام
این اثر را تقدیم مى ‏کنم :
به آن که در فراخناى  شرک ایمان آوَرْد ؛
به آن که براى  پیامبر و رسالتش هر مشکلى  را به جان پذیرفت ؛
به آن که بر آزار قریش شکیب مى ‏ورزید و «اَحَد» ، «اَحَد» مى ‏گفت ؛
به آن که نداى  توحید را برافراشت و شوکت قریش را فرو پاشید ؛
به آن که پس از پیامبر  (ص) ، براى  کسى  جز فاطمه  علیه االسلام و حسن و حسین  علیهم االسلام اذان نگفت ؛
به آن که در گرداب جریان‏هاى  بدعت‏آمیز پس از پیامبر نیفتاد ؛
به آن که در برابر تحریف‏ها ایستاد و به اصالت‏ها فراخواند ؛
به مؤذن رسول خدا و دوستدار آل و عترت پیامبر ؛
به صحابى  بزرگوار ، بلال حبشى  ، که خداى  از او خشنود باد .مؤلف  

 پیش‏گفتار مترجم

ادامه‌ی خواندن

سرآغاز ماجرا-آیین حق

سرآغاز ماجرا-آیین حق

 

این گفت و گو کمتر از دو ماه پیش از نگارش این مقدّمه ، با برادر گرامى  فاضل و
عالمى  فهمیده و عاقل ، شروع شد ؛ شخصیت ارجمندى  که در گفت و شنودش با من ،بر کلمه طیّبه‏اى  تکیه دارد که خداى  متعال آن را ستود و فرمود :« أَلَمْ تَرَ کَیْفَ ضَرَبَ اللَّهُ مَثَلاً کَلِمَةً طَیِّبَةً کَشَجَرَةٍ طَیِّبَةٍ أَصْلُهَا ثَابِتٌ وَفَرْعُهَافِى  السَّماءِ » ؛[۱]آیا نمى ‏نگرى  که خدا چگونه مَثَل مى ‏زند ؟! سخن پاک ، مانند درختى پاک است که ریشه [ در زمین ] استوار دارد و شاخه در آسمان .خواننده گرامى  ، خواهد دید نخستین نامه از این مجموعه که به دستم رسید ـ درنگاه آغازین ـ تا حدودى  زورگویانه و عتاب‏آمیز به نظر مى ‏آمد ، لیکن این رفتار مراپریشان نساخت ؛ چراکه دریافتم که این تعبیرهاى  تند برخاسته از عواطف واحساساتِ صادقانه اوست و این شخص با همه توان مى ‏خواهد یاریگرِ حق و راستى و هر حقیقتى  باشد که بدان اعتقاد دارد . سخنانِ وى  معناى  نجابت و پاکى  و راستى  را در برداشت و حاکى  از این بود که عنان گسسته حرف نمى ‏زند ، بلکه مى ‏اندیشد

ادامه‌ی خواندن

پیوست پاسخ سوال هشتم بخش ششم-آیین حق

پیوست پاسخ سوال هشتم بخش ششم-آیین حق

 ابن سوداء و ابن سبا

بغدادى  مى ‏نگارد :عبداللّه‏ بن سوداء ، سبایى ‏ها را ـ بر اعتقادشان ـ مدد مى ‏رساند . اصالتِ وى  از یهود حیره است که به اسلام درآمد و خواست در نزد کوفیان بازار [ پر رونق ] و ریاستى  داشته باشد ؛ از این رو ، براى  آنها گفت : وى در تورات یافته که هر پیامبرى  ، یک وصى  دارد و على  ، وصى ِ محمّداست … شیعیان على   علیه ‏السلام  به او گفتند : وى  از دوستدارانِ توست . امام  علیه ‏السلام قدرش را گرامى  داشت و پایین پاى  پله منبرش او را نشاند ، سپس ازغُلُو او باخبر شد و تصمیم گرفت او را به قتل رساند .. .[۱]علاّمه عسکرى  ـ در ذیل این سخن ـ مى ‏گوید :این ، مفاد روایتِ سیف ، از عبداللّه‏ بن سبا ، مى ‏باشد که بغدادى  آن راتحریف شده و آشفته مى ‏آورد و مى ‏پندارد که «ابن سبا» غیر از «ابن سوداء» است و دو شخص جداگانه‏ اند و ابن سوداء ، از یهود حیره مى ‏باشد .در حالى  که سیف ، یادآور مى ‏شود که «ابن سبا» از صنعاى  یمن است واو را به «ابن سوداء» توصیف مى ‏کند .[۲]مى ‏گوییم :

ادامه‌ی خواندن

پیوست پاسخ سوال هشتم بخش پنجم-آیین حق

پیوست پاسخ سوال هشتم بخش پنجم-آیین حق

ادعاى  دخل و تصرّف در کتاب کَشّى

 علاّمه عسکرى   رحمه ‏الله  مى ‏کوشد از روایات کَشّى  به طریقه دیگرى رهایى  یابد ، گزیده سخن وی چنین است :اصحاب ائمّه  علیهم‏ السلام هزاران کتاب نوشته‏ اند که در بر دارنده روایاتِ آنهاست . از آنجمله آنچه به «اصول چهارصد گانه» معروف مى ‏باشد و کلینى  و شیخ طوسى کتاب‏هاى الکافى ، تهذیب الأحکام ، الإستبصار (و نیز شیخ صدوق و پدرش کتاب‏ هاشان) را از روى  این اصول گرد آورده ‏اند .نیز از آن دوران ، کتاب‏هاى  رجالى  چهارگانه معروف باقى  ماند که عبارت‏ اند از :اختیار معرفة الرجال (اثر کَشّى ) ، رجال و الفهرست شیخ طوسى  و رجال نجاشى  .به مرور ایّام ، به سبب ایجادِ فضاى  وحشت و ترور از سوى  حُکّام و آتش زدن کتاب‏خانه ‏ها در کرخ بغداد ، کتاب‏هاى  اصحاب ائمّه  علیهم‏ السلام  از میان رفت و نیز بدان جهت که علماى  شیعه به تحصیل علومى  روى  آوردند که

ادامه‌ی خواندن

پیوست پاسخ سوال هشتم بخش چهارم-آیین حق

پیوست پاسخ سوال هشتم بخش چهارم-آیین حق

عنزیه کیست ؟!

در یکی  از روایاتِ غُلُو آمده است :
هنگامی  که امیرالمؤمنین  علیه‏ السلام نزد یکی  از همسرانش از «عنزه» بود (که همان اُمّ عمرو است) قنبر آمد و گفت : ده نفر درب خانه اند که می ‏پندارند تو پروردگارشان هستی  .. .سپس روایت ذکر می ‏کند که امام  علیه‏ السلام آنان را به آتش سوزاند .علاّمه عسکری رحمه ‏الله می ‏گوید :این اُمّ عَمْرو عَنْزی  ـ که همسر امام می ‏باشد ـ کیست ؟! چگونه هیچ کس ، به جز این راوی  ، او را نمی ‏شناسد ؟!می ‏گوییم :مُورِّخان یادآور شده‏ اند که امام علی   علیه‏ السلام با شمار بسیاری  از زنان ازدواج کرد و نام ۹تن از آنها را آورده‏اند . این عنزی  ـ که کنیه‏ اش «اُمّ عمرو» است ـ و همین زنِ امام علی   علیه‏ السلام به شمار می ‏رود ؛

ادامه‌ی خواندن

پیوست پاسخ سوال هشتم بخش سوم-آیین حق

پیوست پاسخ سوال هشتم بخش سوم-آیین حق

اشکال (کَشّى    مورد اعتماد نیست)

علاّمه عسکرى رحمه ‏الله پس از آنکه رجال کَشّى را به عنوان مصدرى قرار مى   ‏دهد که علما در خداانگارى امام على  علیه ‏السلام از سوى عبداللّه‏ بن سبا ، بدان اعتماد کرده‏ اند ، به اثبات عدم صحّتِ اعتماد بر رجال کشّى    مبادرت مى   ‏ورزد و عمده سبب  را که در این راستا مى ‏آورد ، قول نجاشى است که مى   ‏گوید : کَشّى    ، ابو عمر ؛ وى    شخصى    ثقه و سرآمد است ، از ضُعفا فراوان روایت مى ‏آوَرَد ، با عیّاشى    مصاحبت داشت و از او حدیث فراگرفت وپیش او درست آموخت و به کمال رسید .کَشّى  ، داراى  کتاب رجالى  است که علم فراوانى   را در بر دارد و در آن غلط‏ هاى  بسیارى  هست .(۱) نهایت اشکالی راکه بر کتاب کَشّى  گرفته ‏اند این است که : وى  رجالِ اهل سنّت را بارجال شیعه به هم آمیخت ، در کتابِ وى    تصحیف‏ هاى    فراوانى    هست ، اَخبارشخصى    با اَخبار شخصِ دیگر خلط شده است ، وطبقه‏ اى با طبقه دیگر در مى ‏آمیزد .سببِ این کار را ، بدخطى    وى دانسته‏ اند و اینکه معاصرانش بر گردآورى  

ادامه‌ی خواندن

پیوست پاسخ سوال هشتم بخش دوم-آیین حق

پیوست پاسخ سوال هشتم بخش دوم-آیین حق

آیا این توجیهات معقول است ؟!

ابن ابى  الحدید معتزلى  مى ‏گوید :اصحاب مقالات گویند : گروهى  نزد عبداللّه‏ بن سبا ، بر این عقیده ـ درمدائن ـ گرد آمدند ؛ از آنهاست عبداللّه‏ بن صبره همدانى  ، عبداللّه‏ بن عَمْرو بن حَرْب کِندى  و دیگران .امرشان بالا گرفت و سخنشان میانِ مردم شایع گشت ، پیامى  داشتند که به آن فرا مى ‏خواندند و شبهه‏اى  که بدان مراجعه مى ‏کردند و آن شیوعِ پیاپى  اخبار غیبى  امام على   علیه‏ السلام    بود .بعضى  از آنها به شبهه ضعیفى  چنگ مى ‏آویختند ؛ مانند این سخنِ عُمَردرباره آن حضرت که : او چشمِ انسانى  را که در حَرَم اِلحاد ورزد ،برکند ؛ و اینکه عُمَر گفت : درباره دستِ خدا چه بگویم ؟! او در حرم خدا ، چشمى  را درآورد .[۱]شوشترى  مى ‏نگارد :اصل [ و بُن مایه ] آنچه ذکر شد ، در النهایة هست ، آنجا که مى ‏گوید :مردى هنگام طواف ، به زنانِ مسلمانان مى ‏نگریست ، امام على   علیه‏ السلام   او راسیلى  زد ، وى  نزد عُمَر شکایت کرد ، عُمَر گفت : تو را به حق سیلى  زد ،چشمى  از چشمانِ خدا (یکى  از اولیاى  خاصّ الهى ) تو را دید [ و به خودت آورد و هُشیار ساخت ]

ادامه‌ی خواندن

پیوست پاسخ سؤال هشتم بخش اول-آیین حق

پیوست پاسخ سؤال هشتم بخش اول-آیین حق

 برادر فاضل ، اکنون آنچه را وعده داده بودیم ، بیان مى ‏داریم ؛ مطالبى  که به «ابنسبأ» مربوط است و ما آن را از جزو ۲۶ کتاب «الصحیح من سیرة الإمام علی  علیه‏ السلام » نقل مى ‏کنیم ، بدان امید که رضایت شما را به دست آورد .خداوند شما را حفظ کند و در پناه خویش نگه دارد .. .

حضرت على   علیه‏ السلام  غُلات را در آتش افکند

۱ . از امام صادق و ابو جعفر  علیهم االسلام  روایت شده که :چون امیرالمؤمنین از اَهل بصره فراغت یافت ، ۷۰ مرد زِطِّى  نزدش آمدند و بر آن حضرت سلام کردند . امام  علیه‏ السلام  به زبانِ خود آنها سخن گفت و جواب سلامشان را داد ، سپس فرمود : من آن گونه که شماگفتید ، نیستم ، من بنده آفریده خدایم .آنان این سخن را برنتافتند و گفتند : تو ، خودِ خدایى  !امام  علیه‏ السلام  فرمود : اگر دم فرو نبندید و از این سخنى  که درباره ‏ام گفتیدبازنگردید و سوى  خدا توبه نکنید

ادامه‌ی خواندن

ختم کلام-آیین حق

ختم کلام-آیین حق

 

بسم اللّه‏ الرحمن الرحیم

ستایش خداى  را که پروردگار جهانیان است و صلوات و سلام بر محمّد و خاندان
پاکش …آنچه را که گذشت ، متن گفت و گویى  بود که میانِ من و برادر [ دینى  ] ام عالم بزرگ ، علاّمه توانا ، خوش ذوق ، فهیم و بابصیرت و دانشور گران‏مایه ، جریان یافت … آن را به برادرانِ گرامى ‏ام تقدیم داشتم ، بدان امید که در آن چیزهایى را که سودمندشان افتد ، بیابند یا پاسخى  باشد براى  بعضى  از پرسش ‏هایى  که در ذهنشان خلجان مى ‏کند …آنچه براى  نگارنده اهمیّت دارد ، دقّت و تیزنگرى  خواننده گرامى  در پاسخ ‏هایى است که این نامه‏ ها (براى  پرسش‏ هاى  مطرح شده) در بر دارند و تشخیص اندازه درست و به صواب بودن آنها ؛ چراکه اساس ، خود فکر و اندیشه است ، امّا صاحب فکر و اندیشه ، اهمیّت و ارزش خود را از میزان عدل و انصافى  که به کار مى ‏برد واندازه دورى ‏اش از عناد و زورگویى  ، به دست مى ‏آورد و با این ملاک ، مى ‏توان او راشناخت و به شخصیّتِ وى  پى  بُرد ؛ چراکه اشخاص به میزان دورى  یا نزدیکى ‏شان به حق ، شناسایى  مى ‏شوند
از امیرالمؤمنین  علیه‏السلام روایت شده که فرمود :إنَّ دینَ اللّه‏ لا یُعْرَفُ بالرِّجال ، بل بآیة الحقِّ ؛ فَاعْرِف الحقَّ ، تَعْرِفُ أَهْلَهُ ؛[۱]دین خدا با اَشخاص شناخته نمى ‏شود ، بلکه با آیتِ حق مى ‏توان به دین دست یافت ؛ حق را بشناس ، اهل آن را خواهى  شناخت .و حمد و سپاس خداى  راست ، و درود و سلام بر بندگانى  که آنان را برگزید ،محمّد وخاندانش …
جعفر مرتضى  عاملى ۵ ربیع الأوّل ۱۴۳۱ هجرى  ، مطابق با ۲۰ فوریه ۲۰۱۰ میلادى

[۱] .  رجوع کنید به ، وسائل الشیعه چاپ آل البیت ۲۷ : ۱۳۵ (و در چاپ دار الإسلامیّه ، جلد ۱۸ ، ص۹۸) ؛خاتمة المستدرک ۲ : ۲۱۹ ؛ مصباح البلاغه (مستدرک نهج البلاغة) ۳ : ۲۴۴ (و جلد ۲ ، ص۲۹۱) ؛ امالى  شیخ مفید : ۴ ـ ۵ ؛ اَمالى  شیخ طوسى  : ۶۲۵ ـ ۶۲۶ ؛ المحتضر : ۶۲ ـ ۶۳ ؛ مدینة المعاجز ۳ : ۱۱۶ ـ ۱۱۷ ؛ بحار الأنوار ۶ : ۱۷۸ ـ ۱۷۹ (و جلد ۲۷ : ص۱۵۹ ـ ۱۶۰ ؛ و جلد ۶۵ ، ص۱۲۰ ـ ۱۲۱) ؛ نهج السعادة ۲ : ۶۶۷ ـ ۶۶۹ ؛ الإمام على  بن أبى  طالب (همدانى ) : ۴۱۴ ـ ۴۱۶ ؛ موسوعة أحادیث أهل البیت (نجفى ) ۸ : ۱۶۱ ـ ۱۶۲ .و بنگرید به ، روضة الواعظین : ۳۱ ؛ الطرائف (ابن طاووس) : ۱۳۶ ؛ فیض القدیر ۱ : ۲۸ و۲۷۲ ؛ الجامع لأحکام القرآن ۱ : ۳۴۰ .

نامه پایانى -آیین حق

نامه پایانى -آیین حق

نامه پایانى

بسم اللّه‏ الرحمن الرحیم
ستایش خداى  را که پروردگار جهانیان است و درود و سلام بر پیامبر خاتم ،سرورمان و شفیعِ گناهان مان ، محمّد بن عبداللّه‏ ، و بر خاندانِ پاک آن حضرت .. .
حضرت علاّمه فاضل محقّق ، سیّد جعفر مرتضى  عاملى  (که خداى  حفظت کناد) سلام و رحمت و برکاتِ خدا ، بر شما باد .. .پس از آنکه به جاده حق و صراط مستقیم و عقیده برحق رسیدم و جواب‏ هایت پى در پى  برایم آمد ؛ پاسخ ‏هایى  که با دلایل قوى  و نور حق همراه بودند ، و رحمتِ الهى که خدا ارزانى ‏ام داشت و مرا دست به دامانِ آل پیامبر (صلوات خدا بر همه آنان باد)ساخت … به این نامه‏ نگارى ‏ها پایان مى ‏دهم و از شما به خاطر توجّه و عنایتى  که برایم مبذول داشتید ، سپاس‏گزارم و خداى  را شکر مى ‏کنم که برادرى  ایمانى  همچون شمارا روزى ‏ام کرد ؛ عالمى  مجتهد ، فهیم مُؤَیَّد ، صاحب قلم استوار …پاسخى  را که درباره موضوع اسم امام دوازدهم (عجّل اللّه‏ تعالى  فرجه) یا عدمِ آن[ برایم ] آمد ، تهى  از دقّت نیست و فواید فراوانى  را در بر دارد … وظیفه خود مى ‏دانم که همه آنچه را در این نامه‏ تان آمده ، بپذیرم ؛ این سخنان ، شبهاتِ فراوانى  را که درذهنم جولان مى ‏کرد و فکرم را به خود مشغول مى ‏داشت ، برطرف ساخت و با این کلمات ، روحم آرامش یافت و عطش سینه‏ ام فرو نشست .. .با سؤالم درباره امام حجّت ، مهدى  (که خدا فرج آن حضرت را نزدیک کند) به پایانِ نامه ‏نگارى ‏ام مى ‏رسم ، پس از آنکه پرسش‏ هایم را درباره فاطمه و پدرش و شوهر وفرزندانش ، آغازیدم ؛ در حدیث وارد شده که : «بنا فَتَح اللّه‏ وبنا یختم» ؛ به ما خدا[ آفرینش را ] آغاز کرد و به ما [ آن را ] پایان مى ‏بخشد .از خداى  مى ‏خواهم که این پاسخ ‏ها را ـ روز قیامت ـ در ترازوى  حسنات (و اعمال نیک) شما قرار دهد و به وسیله آنها از عقیده درست و صراط استوار ، هر شبهه ودروغ و تهمتى  را بزداید ؛ که او شنواست و اجابتگر دعاها …و پایان سخن ما این است : ستایش خداى را که پروردگارجهانیان است .
۸ ربیع الأوّل ۱۴۳۱ هجرى  ، مطابق با ۲۳ فوریه ۲۰۱۰ میلادى