بسمه تعالى درود و سلام بر محمّد و خاندان پاکش باد … حضور محترم عبدالرحمان دمشقى … نامهات به دستم رسید و نیز مقاله اى که گفته اى به آن ، بر کتاب «مراسم عاشوراء» (اثر نگارنده) رد نوشته اى … هنگامى که آن را خواندم ، چیزى که رد بر این کتاب باشد.در مقاله مذکور نیافتم . در این مقاله ، هرگز یادى از مراسم عاشوراء نشده است و هیچ یک از استدلالاتِ آن را نمی آورد ، و ردّى از شما بر آن نیست . احتمال می دهم که دراین زمینه اشتباهى رخ داده است …
آرى … از امر عجیبى درباره ما شیعیان سخن گفتى ؛ این اتهام که ما کربلا را برمکّه ترجیح می دهیم … یادآور شدهاى که من درجواب سؤال ۱۹ (از کتابِ «مختصر مفید»)آن را گفته ام . من به این کتاب مراجعه کردم ، چیزى را که از ما نقل کرده اند ، در آن نیافتم .[ با اینکه از اماممان حضرت سجّاد علیه السلام روایت شده که بهترین بقعه ها ] روى زمین ] میانِ رکن و مقام است(۱)و احادیث دیگرى نیز بر این امر دلالت می کند ] .مجموعهاى از نسبتها را با زبانِ ناسزا و تکفیر و پرخاش ، در این مقاله آورده اى ،همراه با دسته اى از دشنام ها و انگها ، بی آنکه براى ما و هر کس دیگرى ، در بردارنده رد یا مناقشه علمى باشد …[ مقابله به مثل نمی کنیم ] هرچند به امورى که واقعیت ندارند (یا بدگویى از مسلمان به جهتِ [ پایبندى به ] آنها سزامند نیست) با فحاشى بر ما تاخته اى … امّا هرگز بدین شیوه تو را پاسخ نخواهیم گفت ؛ چراکه خود را از داخل شدن در پرت و پلاهایى که ثمرهاى جز فتنه در پى ندارد ، به دور می داریم [ و عارمان آید از اینکه ] تعصّب ما (و قومیتها) را به گونه اى تحریک کنیم که خدا نمی پسندد و عقل بر آن صحّه نمی گذارد و اخلاقِ متعالى آن را برنمی تابد و وجدانِ پاک انسانى از آن نفرت دارد …این را در حالى می گوییم که می بینم حقایق فراوانى در دست داریم که [ اگر آنها رامطرح کنیم ] تو را به ستوه می آورد و نمی توانى از آنها بگریزى و پوزش بخواهى … اگر به امورى که واقعیت ندارند یا ناخشنودمان می سازد ، ما را به بادِ سرزنش گرفتى ، ما مبادله به مثل نمی کنیم … لیکن دعوتت می کنیم که در یک گفت و گوى علمى که مستند به معیارهاى علمى صحیح است ، با ما همراه شوى ؛ اگر این به دست آمد که حق همان چیزى است که تو می گویى ، ما در این حق در کنار تو هستیم ، و اگرآشکار شد که حق با ماست ، ما در پذیرش حق از سوى تو مداخله نمی کنیم ، بلکه آن را به خودت وامی گذاریم و مسئولیت در پیشگاه خدا بر عهده خودت می باشد … [ ما آماده بحثِ علمى هستیم ] منعى در این نمی بینیم که بحث علمی مان را به یکى از این نکاتى که در مقالهات پیش کشیدى ، بیاغازیم …هیچ پیش شرطى نداریم جز این که از موضوع بحث ـ به هیچ وجه ـ خارج نشوى تا بحثى را که به میان آوردهاى به پایان رسانیم …به خواست خدا ، ما را به آداب گفت و گو پایبند خواهى یافت . روشى را که قرآن به ما آموخته پیروى می کنیم و به اَخلاق اسلامى خود را می آراییم …
[۱] . بلاغة الإمام على بن الحسین : ۲۷۹ ؛ الأمالى طوسى : ۲۸ ؛ بشارة المصطفى :