ستایش خداى را که پروردگار جهانیان است و صلوات و سلام بر محمّد و خاندان پاکش …آنچه را که گذشت ، متن گفت و گویى بود که میانِ من و برادر [ دینى ] ام عالم بزرگ ، علاّمه توانا ، خوش ذوق ، فهیم و بابصیرت و دانشور گرانمایه ، جریان یافت … آن را به برادرانِ گرامى ام تقدیم داشتم ، بدان امید که در آن چیزهایى را که سودمندشان افتد ، بیابند یا پاسخى باشد براى بعضى از پرسش هایى که در ذهنشان خلجان مى کند …آنچه براى نگارنده اهمیّت دارد ، دقّت و تیزنگرى خواننده گرامى در پاسخ هایى است که این نامه ها (براى پرسش هاى مطرح شده) در بر دارند و تشخیص اندازه درست و به صواب بودن آنها ؛ چراکه اساس ، خود فکر و اندیشه است ، امّا صاحب فکر و اندیشه ، اهمیّت و ارزش خود را از میزان عدل و انصافى که به کار مى برد واندازه دورى اش از عناد و زورگویى ، به دست مى آورد و با این ملاک ، مى توان او راشناخت و به شخصیّتِ وى پى بُرد ؛ چراکه اشخاص به میزان دورى یا نزدیکى شان به حق ، شناسایى مى شوند از امیرالمؤمنین علیهالسلام روایت شده که فرمود :إنَّ دینَ اللّه لا یُعْرَفُ بالرِّجال ، بل بآیة الحقِّ ؛ فَاعْرِف الحقَّ ، تَعْرِفُ أَهْلَهُ ؛[۱]دین خدا با اَشخاص شناخته نمى شود ، بلکه با آیتِ حق مى توان به دین دست یافت ؛ حق را بشناس ، اهل آن را خواهى شناخت .و حمد و سپاس خداى راست ، و درود و سلام بر بندگانى که آنان را برگزید ،محمّد وخاندانش … جعفر مرتضى عاملى ۵ ربیع الأوّل ۱۴۳۱ هجرى ، مطابق با ۲۰ فوریه ۲۰۱۰ میلادى
[۱] . رجوع کنید به ، وسائل الشیعه چاپ آل البیت ۲۷ : ۱۳۵ (و در چاپ دار الإسلامیّه ، جلد ۱۸ ، ص۹۸) ؛خاتمة المستدرک ۲ : ۲۱۹ ؛ مصباح البلاغه (مستدرک نهج البلاغة) ۳ : ۲۴۴ (و جلد ۲ ، ص۲۹۱) ؛ امالى شیخ مفید : ۴ ـ ۵ ؛ اَمالى شیخ طوسى : ۶۲۵ ـ ۶۲۶ ؛ المحتضر : ۶۲ ـ ۶۳ ؛ مدینة المعاجز ۳ : ۱۱۶ ـ ۱۱۷ ؛ بحار الأنوار ۶ : ۱۷۸ ـ ۱۷۹ (و جلد ۲۷ : ص۱۵۹ ـ ۱۶۰ ؛ و جلد ۶۵ ، ص۱۲۰ ـ ۱۲۱) ؛ نهج السعادة ۲ : ۶۶۷ ـ ۶۶۹ ؛ الإمام على بن أبى طالب (همدانى ) : ۴۱۴ ـ ۴۱۶ ؛ موسوعة أحادیث أهل البیت (نجفى ) ۸ : ۱۶۱ ـ ۱۶۲ .و بنگرید به ، روضة الواعظین : ۳۱ ؛ الطرائف (ابن طاووس) : ۱۳۶ ؛ فیض القدیر ۱ : ۲۸ و۲۷۲ ؛ الجامع لأحکام القرآن ۱ : ۳۴۰ .